codzienność ....

bynajmniej nie szara :)
Dzień na wsi wygląda inaczej niż w mieście . Mieszkałam kilka lat w dużym mieście i zawsze myślałam,że tam zostanę .Uciekłam tam z małego miasteczka bo takie miałam wtedy marzenie.Nigdy nie chciałam mieszkać na wsi.
Nigdy nie mów nigdy :)
Nie raz się o tym przekonałam.
Teraz za nic nie zamieniłabym mojej wsi na miasto .
Spokój , cisza,jeśli nie liczyć ptasich treli, piania koguta i poszczekiwania psa sąsiada .

Zakwitają już jabłonie... oby przymrozek nie zniszczył kwiatków jak w zeszłym roku bo znowu nie będzie owoców.Choć susza tez swoje robi.

Zbieram zioła, susze, przetwarzam , jutro chce nastawić ocet.Zobaczymy co mi wyjdzie bo pierwszy raz będę robić inny niż jabłkowy.Swoją drogą to wystarczy się rozejrzeć dookoła i zaczyna się dostrzegać ile cennych roślin dziko rosnących można wykorzystać z pożytkiem dla zdrowia.

Sama piekę chleb.Teraz w czasie kwarantanny to nawet przydatna umiejętność bo bardzo rzadko jeżdżę do sklepu.A chlebuś jest pyszny, najlepszy z powidłami lub z twarogiem,który robię z mleka od sąsiadowej krówki.

Pora spać bo jutro moc planów.
Mam cebulki lilii do wsadzenia , łąkę w donicach chce wysiać , paczki dla klientów spakować i pewnie jeszcze kilka innych rzeczy.
A lawenda pięknie rusza.....moja ulubiona: Elizabeth