Anulka....

witajcie :)


Gdyby ktoś jeszcze pół roku temu mi powiedział ,że będę szyć takie cudeńka...to bym się roześmiała :)))
Moja Mama wspominała niedawno jak to ja będąc dziewczynką (a może już wczesną nastolatką:) siadałam do maszyny i....łamałam igły...nitki plątałam...po prostu zapowiadało się ze mnie antytalencie szyciowe :) Jaki z tego wniosek ? - Chyba się starzeję :) może teraz mając dziecko mam też więcej cierpliwości ?....Sprawa do końca nie zbadana.Faktem jest natomiast ,że dzięki Waszym blogom (które odkryłam dopiero w grudniu:() zaczęłam spełniać swoje marzenia i pasje... byłyście takim bodźcem,który popchnął mnie do działania ...bo ja marzeń mam wiele ale większość z nich jest malutka :)...potrafią mnie cieszyć rzeczy małe ,które dla kogoś innego mogą być bez znaczenia....ale czyż życie nie składa się z takich małych okruchów ?

Dziękuję Wam wszystkim za tak miłe komentarze.Sprawiają mi wiele radości :) Dziękuję ,że jesteście ze mną w ten czas wypełniony tęsknotą i czekaniem....(połowa już minęła :))

No a teraz przedstawiam Wam Anulkę :)
Anula lubi spacery po łące ,zbieranie kwiatków...i chętnie zaprzyjaźni się z jakąś miłą opiekuńczą dziewczynką :)Wkrótce poszukamy jej nowego domku :)
ha ha Krzyś mnie zapytał dlaczego szyję same dziewczynki ? Dobre pytanie ! może teraz czas na kawalera ?





Pozdrawiam Was serdecznie i życzę udanego wekendu :)